|
Баляда Васіля Быкава
|
|
19.06.1924 – 22.06.2003
|
Ён вярнуўся дамоў, каб памерці,
Як спазнаныя словы сказаць,
Што няма і ня будзе нам сьмерці
І ня трэба па ім сумаваць,
Як па хмарах дажджы не сумуюць,
А ідуць, нібы вечнасьць, дажджы,
За якімі ўсе душы начуюць,
Покуль мы не адчуем душы
У сваім аграхоўленым целе,
Што як сон, да якога ісьці
Па дарозе, ня ўсім зразумелай,
Як агню – па апалым лісьці...
Ён вярнуўся дамоў, каб ня ўмерці,
Як вяртаюцца ў неба дажджы,
Бо няма нараджэньня і сьмерці,
Як Хрыста ўжо няма на крыжы...
11.VI.2003.
|
|
